 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Абудзіла ноч мяне грымотамі,
Дзесьці вецер вые на рагу.
Я ляжу, кампрэсамі абмотаны,
За фіранку глянуць не магу.
Хто па шыбе пальцамі там стукае?
Гэта дождж, ці можа буйны град?
Не засьнеш ніяк і пад прынукаю, –
Падпаўзае цемры чорны гад.
Ноч – неўтаймаваная капрызьніца,
Бліскавіцы сыпле чарадой.
Каля ног маіх стаіць, мне трызьніцца,
Дзед з даўжэзнай белай барадой.
Гэта-ж дзед-нябожчык усьміхаецца...
У сьвятле маланкі раптам зьнік.
Прывід зьнік... Заміж яго матляецца
Белы пакамечаны ручнік.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
